آیتاللهعلی قدوسی (۱۲ مرداد ۱۳۰۶ در نهاوند-۱۴ شهریور ۱۳۶۰ در تهران)، دادستان کل انقلاب اسلامی[۱] بود که در ۱۴ شهریور ۱۳۶۰ در دفتر دادستانی بر اثر انفجار یک بمب کشته شد.[۲]
بنا به گفتهٔ فرزندش، «او در ابتدای انقلاب و در کوران حوادث انقلاب سعی
داشت مسیر اعتدال را طی کند و همین مسئله نیز برای او دردسرساز شد».[۲]
او در پیش از انقلاب اهم فعالیت خود را صرف پایهریزی یک سامانهٔ
آموزشی نو و پرثمر نمود و به موازات فعالیت سیاسی مبارزاتی با شاه، با
همکاری سید محمد بهشتی اقدام به تأسیس مدرسه حقانی
(منتظریه) و مکتب توحید کرد و با اعمال شیوهای نو و کارساز، این دو نهاد
آموزشی را الگویی برای سایر مراکز آموزشی و فرهنگی قرار داد.[۳]
در نهایت پس از ۳۱ ماه خدمت در مقام قضاوت، بر اثر انفجار یک بمب آتش زا در دادستانی کل انقلاب در ۱۴ شهریور ۱۳۶۰، جان سپرد.[۴]
فردی نفوذی از کارمندان دادستانی زیر اتاق قدوسی بمبی تعبیه نموده و
از این مکان خارج میشود تا آن که در ساعت هشت و چهل دقیقهٔ روز شنبه ۱۴
شهریور ۱۳۶۰ انفجار مهیبی رخ میدهد به نحوی که دیوار پشت سر او جدا شده و
او از اتاقش در طبقه دوم به کف حیاظ پرتاپ میشود. در ابتدا او را به
بیمارستان ۵۰۱ ارتش انتقال میدهند و سپس برای معالجه دقیقتر به بیمارستان شهدا انتقال مییابد و تحت عمل جراحی قرار میگیرد، اما اقدام پزشکان ناموفق است و ضربه و خونریزی مغزی باعث جانباختن وی میگردد.[۹]
در روز بعد پیکر علی قدوسی به دوش مردم قرار گرفت و پس از آن که
مسافتی را در میان اندوه و خشم مردم طی کرد، به سوی قم حمل شد تا در جوار بارگاه فاطمه معصومه به خاک سپرده شود.[۱۰]سید روحالله خمینی
نیز به مناسبت کشتهشدنش، پیامی صادر کرد که در بخشی از آن آمده بود:
«شهادت بر او مبارک و وفود الی الله و خروج از ظلمات به سوی نور بر او
ارزانی باد».[۷]